Przede wszystkim, drogi wewnętrzne to drogi wytyczone na terenie prywatnym, będącym własnością firmy, osoby fizycznej, gminy czy powiatu. A za oznakowanie tej drogi odpowiada właściciel terenu, dostosowując zasady ruchu do potrzeb mieszkańców. Właściciel terenu ustala zasady korzystania z sygnalizacji dźwiękowej, zasady parkowania oraz zasady dotyczące pierwszeństwa, ustawia odpowiednie oznakowanie i sygnalizację. Co istotne, to co nie jest zabronione na takiej drodze, jest dozwolone, tak więc możesz po drogach wewnętrznych jeździć bez zapalonych świateł, bez pasów czy bez prawa jazdy, możesz zostawić samochód z włączonym silnikiem na dłużej niż minuta, parkować wszędzie, gdzie nie ma zakazów. Skoro jednak prawo zakazuje prowadzenia pojazdu pod wpływem narkotyków i alkoholu, to na drogach wewnętrznych również nie możesz w tym stanie prowadzić samochodu. Nie respektując znaków i sygnalizacji również narażasz się na mandat.
Dostęp do dróg wewnętrznych jest często ograniczony , na przykład dla mieszkańców osiedli mieszkaniowych. Jej sposób użytkowania określony jest przez właściciela, który może zakazać na niej ruchu wszystkim, poza mieszkańcami danej ulicy czy osiedla. Drogi wewnętrzne są najczęściej oznakowane znakami D-46 na początku i D-47 na końcu, a opuszczając drogę wewnętrzną kierowca włącza się do ruchu, ustępując innym uczestnikom ruchu pierwszeństwa.
Strefa ruchu umożliwia zarządcom dróg wewnętrznych dostosowanie ich do ogólnych zasad ruchu drogowego. Na drodze, oznaczonej na początku znakiem D-52 i D-53 na końcu, kierowca musi stosować się do zasad obowiązujących na drogach publicznych. Wyjeżdżając z ze strefy ruchu kierowca włącza się do ruchu, czyli ustępuje pierwszeństwa innym uczestnikom ruchu. W strefie ruchu musisz posiadać prawo jazdy, auto dopuszczone musi być dopuszczone do ruchu, musisz mieć zapięte pasy i zapalone światła.
Strefa zamieszkania to droga wewnętrzna, oznaczona na początku znakiem D-40 i na końcu znakiem D-41. To charakterystyczny znak, na którym widnieje grupa pieszych w różnym wieku. Łatwo można więc skojarzyć, że to właśnie piesi na tym odcinku drogi są uprzywilejowani. To oznacza, że mogą korzystać z jezdni na całej szerokości, mają zawsze bezwzględne pierwszeństwo, a każdy samochód musi im zawsze, bezwzględnie ustąpić pierwszeństwa. W strefie zamieszkania progi spowalniające nie muszą być oznaczone, a dopuszczalna prędkość to 20 km/h. Parkować można tylko w wyznaczonych miejscach.
Drogi wewnętrzne, strefy ruchu i zamieszkania wymagają dużej dozy kultury jazdy od kierowców, myślenia zachowawczego i przewidującego. Należy pamiętać, że drogi te wiodą głównie przez osiedla, a to powoduje, że można na nich spotkać dzieci i psy, które niepostrzeżenie mogą wtargnąć na jezdnię.
Dodaj komentarz